Luisteren we actief naar de verhalen – gebeurtenissen, gevoelens en ervaringswijsheid – van anderen. Het systematisch verzamelen én analyseren van die verhalen legt thema’s en patronen bloot die mede richting geven aan de nieuwe visie of strategie.

Is de start van strategieontwikkeling meteen ook de start van de implementatie ervan omdat je in gesprek gaat over de echte verhalen waaruit blijkt wat er knelt of wat we willen. We geven samen betekenis én richting

Ontwikkelen we een betekenisvol, verbeeldend richtinggevend verhaal waarmee jullie een visie schetsen op de rol van jullie organisatie in de toekomst die jullie voorzien. En dat op een manier die jullie identiteit weerspiegelt.

Verbinden we verleden, heden én toekomst. Zo voorkomen we dat medewerkers het gevoel krijgen dat ‘gisteren’ en ‘vandaag’ er niet toe deed of dat ‘we weer een heel andere kant op gaan’. Bovendien kun je zo laten zien welke kracht we in het verleden al hebben getoond en hoe we die kunnen inzetten voor de toekomst.

Dit grote verhaal wordt ondersteund met verzamelde, authentieke bottom-up verhalen. Daardoor kunnen mensen zich ermee identificeren. Bovendien krijgen via die ‘microstories’ abstracte termen in het grote verhaal betekenis; “Ah dat is dus wat we willen!”.

Ontstaat er geen dichtgetimmerd plan maar een uitnodigend en communicatief gedachtegoed waarmee jullie laten zien hoe jullie de toekomst positief en proactief benaderen.

Leggen jullie meteen het fundament voor interne (strategie)communicatie en je externe positionering. Door de cyclus van het verzamelen, vormen en vertellen van verhalen binnen je organisatie voort te zetten, laat je zien dat je snapt dat het visieverhaal niet de afsluiting maar het begin is van een dialoog.

Omarmen we het feit dat mensen niet alleen worden geleid door feiten en cijfers, maar ook gedreven worden door ervaringen en emoties.